alpha en omega 2005installatie
30 oktober tot en met 4 december 2005 Over Gonda van der Zwaag door Wim de Natris.
Vergankelijkheid blijft intrigeren.
De Plasmolense Beeldend Vormgever Gonda van der Zwaag maakt al 25 jaar objecten en installaties die de vergankelijkheid verbeelden. Ze verhalen over een wereld van lang vergane culturen en rituelen. De materialen, zoals veren, botjes, schedels, takken, schelpen, horens en hout, komen meestal rechtstreeks uit de natuur.
Bij haar vader in de schuur, die schrijnwerker was, wilde ze al als klein meisje meeknutselen. Het knutselen op allerlei gebied bleef; zoals breien, borduren, sieraden maken, spinnen, weven, etsen, tekenen, schilderen, ontwerpen. Maar uiteindelijk heeft het beeldende werk de overhand gekregen en heeft ze van 1975 tot 1980 de afdeling Plastische Vormgeving aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam bezocht. Na deze opleiding heeft ze een jaar in Spanje gewerkt, waar vooral ingrepen in de natuur op foto werden vastgelegd. Met deze fotoseries is ze geballoteerd en aangenomen bij de Nederlandse Kring van Beeldhouwers waar ze tot nu toe nog steeds lid van is. Deze vereniging is van grote invloed geweest op haar ontwikkeling door de contacten en de gezamenlijke tentoonstellingen welke ze ook zelf mee organiseerde. Daarnaast heeft ze jaren het ballotagesecretariaat van deze vereniging behartigd.
De objecten, geëxposeerd bij Galerie de Natris, ademen de vergankelijkheid. De dunne scheidslijn tussen leven en dood is voelbaar, zoals bij het object “Alfa en Omega” waar de dood in een nest rust. Of bij het object “I.U.V.D.” waar je de geprepareerde eekhoorn als het ware geboren ziet worden tussen de paardenkaken. Bij de toeschouwer kan het een emotie van melancholie en ontroering oproepen. De speciale inrichting van de galerie zal men niet verwonderlijk vinden als men weet dat de kunstenaar midden in het bos aan de rand van het Zevendal woont en omgeven word met de elementen van de natuur waaruit zij put om tot haar objecten en installaties te komen. De tweede passie, het zingen, is onlosmakelijk met het beeldend werk verbonden geraakt doordat ook de liederen die zij bij haar werk kiest zeker over het leven, de liefde en de dood gaan.
Op zondag 4 oktober om 15.00 uur wordt de tentoonstelling door Peter Breed, beeldhouwer, geopend.
| | 





|