over de galerie

 exposities/gebeurtenissen

 kunstenaars

 Nederlands Poëzie Centrum

 contact




adri van den beukel


noodwendige normaliteiten   2011

beelden in gemengde technieken

23 oktober tot en met 27 november 2011


Over Adri van den Beukel door Wim de Natris

Adri van den Beukel is geboren (1956) en getogen Arnhemse. Ze volgde daar de Academie voor beeldende Kunsten, de tegenwoordige ArTEZ hogeschool voor de kunsten, en woont en werkt nog steeds in die stad.

Naast het schilderen van portretten van mensen en huisdieren is het vrije werk van Adri van den Beukel wat betreft technieken nogal uiteenlopend, van grafiek tot driedimensionaal, waarbij ze bij het laatste het liefst met de techniek van papier-maché werkt. Deze expositie belicht uitsluitend het laatste, de beelden uit papier-maché. Afgezien van het schilderen van portretten naar model is de teneur van haar werk overwegend lichtvoetig, humoristisch, zelfs vrolijk. Dat gaat ook op voor de beelden die op deze speciale expositie te zien zijn.

In een bescheiden expositie van dertien beelden laat de kunstenaar haar visie op de wereld zien. De titel van de tentoonstelling doet al vermoeden welke kant die opgaat. De meeste zaken in het menselijk leven moeten gewoon gebeuren. Uit het feit dat we geboren zijn vloeit noodwendig voort dat we ook zullen sterven. Onvermijdelijk.
Zo komen ook de beelden van Adri van den Beukel tot stand. Het beeld Naaister bijvoorbeeld. Basis is haar ruggengraat die bestaat uit spoeltjes van een naaimachine. Eerst waren er de spoeltjes, een geschenk van een oude naaister uit de kennissenkring van de kunstenaar. Vervolgens de herinnering aan de typische diep geconcentreerd gebogen houding over het werkstuk van de beoefenaren van het beroep. Die twee “normaliteiten” vormen de basis voor het noodzakelijkerwijs ontstaan van het uiteindelijke beeld. De huid van de naaister bestaat uit raderblad, het vel waarop het naaipatroon staat aangegeven. In een doe-het-zelf modetijdschrift geeft zo’n raderblad meerwaarde aan het tijdschrift: je wordt niet alleen op de hoogte gesteld van wat de mode te bieden heeft. maar je kunt ook zelf die mode maken. Aan het beeld van Adri van den Beukel geeft het raderblad meerwaarde, zoals een attribuut dat doet bij een heilige: door het attribuut weten we met welke heilige we het te doen hebben; door het raderblad worden we noodzakelijkerwijs al in de richting van iemand gestuurd die iets met patronen te maken heeft. Een treffender portrettering van de voor een oudere generatie zo bekende en in menig gezin uit de jaren 50 en 60 vertrouwde figuur –zouden ze nog bestaan?- kun je je niet indenken.

De verbinding van de spoeltjes, de gebogen houding en het raderblad zijn een vondst die het gewone doorbreekt, het gewone iets geheimzinnigs geeft. Tegelijkertijd geeft de uitvoering in papier-maché weer iets vertrouwds: bijna iedereen kent die techniek, allemaal hebben we in onze kinderjaren wel eens iets gemaakt met die techniek, poppen, maskers. Juist dat spanningsveld tussen het geheimzinnige en het gewone is karakteristiek voor het recente werk van Adri van den Beukel.
Als beschouwer wordt je op verschillende benen gezet en dat maakt een kennismaking met het werk van deze kunstenaar tot een bijzondere ervaring.

Adri van den Beukel: http://www.portrettengalerij.nl/





site (c) martijn meeldijk & galerie de natris