Schilderen is voor Alexander Bobkin een voortdurende zoektocht naar zichzelf, een zoektocht om zichzelf beter te leren kennen. Zoals een verhalenverteller vanuit zijn persoonlijkheid van wie hij is een verhaal met woorden vertelt doet Bobkin dat met verf en penseel. Dat doet hij intuïtief, niet vooropgezet met een beeld dat hij wil schilderen. Het doek wordt opgezet, de achtergrond uitgewerkt en vanuit die achtergrond ontstaan de beelden die het verhaal vertellen. De kijker wordt vervolgens niet alleen gestuurd door de afbeelding die hij waarneemt, maar ook door de titel die hem in een richting van een mogelijke interpretatie stuurt.
De schilderijen van de laatste jaren worden gekenmerkt door leegte. De figuren of objecten lijken vaak hopeloos verloren in een immense leegte. Soms is die leegte (lees: achtergrond) overweldigend aanwezig.
Hierin ligt de kiem van de nieuwe reeks lege schilderijen die nu in Galerie de Natris geëxposeerd wordt. De ruimtelijke leegte is kleur geworden zonder verwijzing naar iets uit de ons bekende wereld. De achtergrond, nog zichtbaar in een soort lijst, omsluit een groot monochroom gekleurd vlak: de figuratie is vervangen door kleur. Met deze reductie van de figuratie tot nul schaart Bobkin zich in rij van de pioniers van de Russische abstracte schilders in het begin van de 20e eeuw, zoals Kazimir Malevitsj, Natalja Gontcharova en Michel Larionov.
Wel met een interessant verschil: de kunstenaar heeft in tegenstelling tot zijn voorgangers geen doorwrochte theorie waarom hij non-figuratief is gaan schilderen. Zijn non-figuratieve schilderijen ontstaan op dezelfde manier als zijn figuratieve werk, vanuit de intuïtie. Zijn intuïtie vermijdt dan weliswaar de figuratie, maar stuurt hem wel in de richting van het naar hartenlust experimenteren met het schilderen zelf. Gevangen in de ‘lijst’ van de mat geschilderde achtergrond schittert een kleurvlak in glanzende olieverf. Ogenschijnlijk monochroom, maar bij nadere beschouwing een gebied waarin van alles gebeurt op schilderkunstig gebied. En juist omdat er zoveel gebeurt blijf je gefascineerd naar het werk kijken.
Dat schilderkunstig experimenteren is een leidraad in Bobkin’s artistieke leven, dat zien we ook in zijn figuratieve schilderijen. Wat dat betreft is zijn zijsprong naar het non-figuratieve absoluut niet vreemd. Ondertussen blijft de kunstenaar ook via de figuratieve weg nog steeds op zoek naar zichzelf.
Met de tentoonstelling van zijn nieuwste werk in Galerie de Natris laat Alexander Bobkin zien dat hij ondanks zijn lange staat van dienst als kunstenaar nog steeds niet uitgeput is in het ontdekken van nieuwe schilderkunstige mogelijkheden die hem tot steun kunnen zijn in de zoektocht naar zichzelf.
Op zondag 9 september 2018 om 15.00 uur wordt de expositie geopend met een inleiding van Walter van der Cruijsen, beeldend kunstenaar. Galerie open vanaf 13.00 uur.
Zondag 14 oktober 2018 laatste dag!
In de St Stevenskerk (Noorderkapel), Nijmegen zijn van 7 t/m 16 september 2018 7 fotowerken te zien van Alexander Bobkin te zien van de reeks Mariken van Nieumeghen.
| 
| site (c) martijn meeldijk & galerie de natris