over de galerie
exposities/gebeurtenissen
kunstenaars
Nederlands Poëzie Centrum
contact
| helmie van de riet |
rode draad 2011installatie en tekeningen17 april tot en met 22 mei 2011Over Helmie van de Riet door Wim de Natris Helmie van de Riet (Sevenum 1961) vindt zichzelf een bricoleur, een knutselaar. Een knutselaar die alles wat ze tegenkomt kan gebruiken om er iets nieuws van te maken. Als je kijkt naar haar artistieke productie van de laatste jaren wordt dat duidelijk. Een bonte kermis van eigentijdse rariteiten bestaande uit de meest uiteenlopende objets trouvés passeert dan de revue, variërend van omvangrijke installaties tot minuscule hebbedingetjes. Dat lijkt rommelig en warrig, maar het tegendeel is waar. Door die bonte kermis loopt duidelijk een rode draad. Je ziet meteen dat de beelden door een “textielmens” zijn gemaakt. Haar technieken om haar vondsten aan elkaar te “breien” omvatten het complete scala van textiele technieken van punniken tot vlechten. Maar er is nog een andere “rode draad”, een inhoudelijke: haar beelden hebben meestal iets te maken met het menselijk lichaam, vooral met het vrouwenlijf, misschien wel over haarzelf. Wie zal het zeggen? Twee rode draden dus. Maar zo’n rode draad heeft de kunstenaar niet voor ogen met de titel van deze tentoonstelling van haar recent werk in Galerie de Natris. De rode draad moet letterlijk opgevat worden: het is de verbeelding van de energie van stromend bloed in het bloedvatenstelsel. Twee nieuwe aspecten komen in het nieuwe werk van Helmie van de Riet expliciet naar voren. Allereerst lijkt het artistiek onderzoek meer geconcentreerd tot onderzoek naar overeenkomsten tussen vormen uit de “buitenwereld” en vormen in de menselijke “binnenwereld”. Zo lijken in die beleveniswereld wortelvertakkingen op haarvaten, kronkelende takjes op bloedvatenstelsels en een opgesneden kool op hersenen, en uiteraard ook andersom. Het verrassendste nieuwe aspect is de stap die de kunstenaar heeft gemaakt in de vorm uitbreiding van het scala van de door haar in het verleden toegepaste vertrouwde textiele- en collage technieken. Helmie van de Riet ontpopt zich de laatste tijd ook als anatomisch tekenaar. Géén tekenaar die zich ten dienste stelt van de medische wetenschap, maar een die haar verbeeldingskracht uitbuit. Zij tekent herkenbare, maar eigenzinnig geïnterpreteerde anatomische voorstellingen waarin die “buitenwereld” en “binnenwereld” met elkaar verbonden lijken te worden tot een eenheid. En daarmee schept zij een nieuwe anatomie en tegelijkertijd ook een andere kijk daarop. Nieuw in haar recente werk is ook het nieuw leven inblazen van “ouder” werk, een soort hergebruik, waardoor ook de betekenis kan veranderen. Deze manier van werken geeft de kunstenaar ook de gelegenheid om op een heldere manier nieuwe inzichten te formuleren. Kortom, in alle opzichten een spannende tentoonstelling. |